Historia getta warszawskiego artystycznym okiem widziana… c.d.
Wśród naszej młodzieży są też rozwijający skrzydła poeci, którzy i tym razem popisali się swoim talentem i napisali na tę okoliczność swoje autorskie wiersze:
Nie było łatwo rozkwitać w tym pyle.
Każdy kamień był pułapką w mogile.
Skóra spłonęła jak diament przejrzysta.
Oplatała dzień za dniem, choć nieczysta.
Zamki na powiekach, nic widać nie było.
Zaciśnięte usta, słowo dawno minęło.
Pod ziemią schowane w serca nadziei.
Zginęli w piekle, lecz dla nas nie minęli
/Jolanta Krasek kl. 8a/
Bez jedzenia oraz picia,
ale z nadzieją, że po śmierci
będą raj mieli.
Otwórz oczy przyjacielu,
Czy nie widzisz,
Ile cierpienia ludzie otrzymali?
Bez jedzenia oraz picia,
ale z nadzieją, że po śmierci
będą raj mieli.
Każdy człowiek, który przeżył….
Te tortury….ale przeżył.
Bez jedzenia oraz picia,
ale z nadzieją, że po śmierci
będą raj mieli.
Kiedyś Niemiec Żydowi,
Teraz Polak Polakowi.
/Martyna Sekuła kl. 8a/
